Tan olaylik, biror-bir muammoga ro‘baro‘ kelsak, albatta, uning osonroq yechimini izlaymiz. Va ko‘p hollarda bu otinoyiyu domlalarga murojaat qilish, fol ochtirish kabi amallarda o‘z ifodasini topadi. «To‘g‘ri-da, hamma shunday qiladi!» deyishingiz mumkin, ammo bu qanchalik to‘g‘ri? Umuman, jamiki masalalarning bosh sababchisi — issiq-sovuq ekanligiga ishonch qaerdan paydo bo‘ladi? Yo sehr-jodu qilingan odamning o‘ziga xos belgilari bormi? Ehtimol bu shunchaki o‘z-o‘zini aldash, pulni havoga sovurish yo pashshadan fil yasashdek gapdir. Er-xotin munosabatlarining buzilishi, omadsizlik, xastalanish va yana boshqa-boshqa vaziyatlarda ilmu amalning daxli yo‘qdir balki… Xullas, ko‘pchilikni qiziqtirgan va hamisha bahsli mavzu yuzasidan mutaxassislarga yuzlanamiz.
Inkor etilmaydi, ammo…
Noyob qobiliyatli kishilar bor va biz ularni inkor etish yo qilayotgan ishiga nisbatan shubha bilan qarash fikridan yiroqmiz. Qay biri chindanam insonlarga foydam tegsin, deb niyat qilgan, qaysilarining niyati g‘aliz, buni ham muhokama qilmoqchi emasmiz. Bugun nishonimizda siz, ya’ni ilmu-amal yordamida hayotini o‘zgartirmoqchi bo‘lganlardir!
Boshiga ish tushgan inson nima uchun «dami o‘tkir domla»ga boradi sizning-cha? Savolning javobi juda oddiy: yuzaga kelgan vaziyatga nisbatan mas’uliyatni o‘z yelkasidan soqit qilib, boshqa bir insonning gardaniga tashlash! Ana endi vaziyatni kengroq tahlil qilamiz. «Ishlarim orqaga ketayapti, lekin men aybdor emasman!», «So‘nggi paytlarda erim menga sovuq muomalada, jerkigani-jerkigan, biroq men aybdor emasman…», «Qaynonamning meni ko‘rarga ko‘zi yo‘q… mening aybim yo‘q bunda… biror nima qilib bering, to‘yib ketdim-ey baridan!» Ahamiyat bergan bo‘lsangiz, uch xil vaziyatda ham aybdorlar atrofdan izlanmoqda. Dushmanlar, ko‘rolmaydiganlar va yana ma’shuqalarni yo‘q qilish esa domlayu otinoyilarning chekiga tushayaptiki, «Ehtimol hammasi o‘zimga bog‘liqdir, ilmu amalning aloqasi yo‘qdir» degan fikr unut bo‘layozadi.
«Uchtasiga bordim, yaxshimas ekan!»
O‘zi yoki yaqinlarini issiq-sovuq qilingan deya hisoblayotgan kishilar birgina domlayu otinoyi bilan kifoyalanishmaydi. Avval tanish-bilishlar tavsiya qilganiga boriladi, u yerdan yana kimlarningdir daragi chiqib, harakatlanish yo‘nalishi o‘zgaradi. «Tezroq va yaxshiroq ta’sir qiladiganiga boraman!» deyishadi tag‘in. Biroq bunday amallar lotereyadek gap, omadingiz kelsa-yu xo‘p-xo‘p, o‘sha muammodan xalos bo‘larsiz. Biroq buning aksi bo‘lsa, baloga qolgan yana domlayu otinlar bo‘lishadi! «Qanchasiga bordim, birortasidan naf chiqmayapti, yanayam kuchlirog‘ini bilmaysizmi?» deyishadi keyin.
Shaxs sifatida yetuk bo‘lmagan, ilmi yetishmagan, mas’uliyatni yelkasiga olishdan qo‘rqadigan, tan ola bilishni istamaydigan bir so‘z bilan aytganda, «Іayotimda muammo bor va uni o‘zim hal qilaman» deyolmaydiganlar boshlariga tushgan savdolarni sehr-jodudan ko‘rishadi.
Bola pozisiyasi
Іayotingizda sodir bo‘layotgan har bir voqelikka o‘zingiz sababchisiz. Biror mushkullikka duch kelsangiz, bilingki, bu siz uchun berilayotgan imkoniyat: nimanidir o‘rganish, rivojlanish, yanada yetuk shaxs bo‘lishingizga turtki ular. «Meni o‘qitib qo‘yishgan» deya tanimagan-bilmagan insonlarning istiqboliga oshiqish esa psixologiyada bola pozisiyasi deyiladi. Negaki aynan bolalar, qilayotgan xatti-harakatlari uchun javob bera olishmaydi. Xo‘sh, siz bola darajasidamisiz?
Xavfli tomoni yo‘q, deysizmi? Bor!
«Noyob qobiliyat»li kishilar «qabulxonasi» turli xil tutatqilar, noodatiy narsa-buyumlar, kitoblar, toshlar bilan bezatilgan bo‘ladi. Bular insonni trans holatiga solib qo‘yadi. Ya’ni ong butunlay ochilib, bu vaqtda qanday axborot yangrasa, u to‘g‘ridan-to‘g‘ri ong ostiga tushadi. Ong osti xuddiki shudgor qilingan yer, unga qanday urug‘ eksangiz, u, albatta, unib chiqadi.
Tasavvur qiling, «Uch oylik umring qolgan», «Eringning boshqa oilasi bor», «Yaqinlaring orasida seni ko‘rolmaydiganlar ko‘p», «Qaynonang xonangga narsa sepib qo‘ygan», «Ovsiningning qo‘lidan hech nima yema» kabi xabarlarni eshitdingiz, shu zahotiyoq ongingiz qabul qilgan ma’lumotga moslasha boshlaydi. Uni shu holicha singdiradi va u haqida o‘ylar paydo boshlaydi. Soddaroq aytganda, eshitganlaringizni (hatto ular yanglish bo‘lsa ham) o‘zingiz hayotingizga olib kirasiz, shakl-shamoyilini hosil qilasiz.
Negaki fikr kuvvati inson hayotiga to‘g‘ridan-to‘g‘ri ta’sir o‘tkazadi. Dinda duo taqdirni o‘zgartiradi deyiladi, psixologiyada esa buning talqini yaxshi o‘y-fikrlarni xayol qilish deganidir.
«Falon folchi qizingning turmushi bo‘lmaydi degandi, aytganidek bo‘ldi-yu» deyishingiz mumkin, biroq bu vaziyat folchining bashorati deb emas, balki o‘ylaringiz hosilasidir. Axir tunu kun shu haqida xayol qilaverdingiz-ku! Astoydil ishongan ekansiz, yoningizga keldi. «Do‘stingdan hazir bo‘l deyishgandi, rostanam u meni chuv tushirdi», deydi ayrimlar. O‘ylab ko‘rilsa, bu kabi ma’lumotni eshitgandan so‘ng o‘zingiz do‘stlaringizdan shubhalana boshlagansiz va tabiiyki yuzaga kelgan holatda sizning ham aybingiz bor.
O‘rganish hissi paydo bo‘ladi, negaki…
Hadeb domlayu otinlarga murojaat etish bora-bora moyillikni paydo qiladi. Chunki bunday vaziyatlarda siz nazoratni qo‘ldan chiqarasiz. Qarabsizki, oddiy
Fikr bildirish
Sharhlash uchun siz saytga kirishingiz lozim.